به نام خداوند جان و خرد كزين برتر انديشه بر نگذرد
چو بشنوي سخن اهل دل مگو كه خطاست!
سخن شناس نئي دلبرا ، خطا اينجاست.....
بنده پير خراباتم كه لطفش دائم است
ورنه لطف شيخ و زاهد گاه هست و گاه نيست!!
حافظا مي خور و رندي كن و خوش باش ولي!
دام تزوير مكن چون دگران قرآن را..........
جماعتي كه نظر را حرام مي گويند
نظر حرام بكردند و خون خلق حلال!!
آسايش دو گيتي تفسير اين دو حرف است
با دوستان مروت ، با دشمنان مدارا.....
از دشمنان برند شكايت به پيش دوست
چون دوست دشمن است شكايت كجا برم؟!
مباش در پي آزار و هر چه خواهي كن
كه در طريقت ما غير از اين گناهي نيست!!
دردم نهفته به ز طبيبان مدعي
باشد كه از خزانه غيبش دوا كنند
تو با خداي خود انداز كار و دل خوش دار
كه رحم اگر نكند مدعي ، خدا بكند.......
گويند كه بهشت با حور خوش است
من ميگويم كه آب انگور خوش است!
اين نقد بگير و دست از آن نسيه بدار
كآواز دهل شنيدن از دور خوش است!
نظرات شما عزیزان: